AHMAS

Thema.A.Evolutiepsychologie

• A. Inleidend kader
• B. Verklaringsmodel
  • Inleiding
  • 2. V.1 in steekwoorden
  • 6. PM: Model in schema
  • 7.1.2 Hoe werkt IVBV
  • 7.1.2.1 Keuze?
  • 7.1.2.2 Sociale strategie als vormgever van gedrag
  • 7.1.2.3 Verborgen brein
  • 7.1.3 Ontstaan IVBV
  • 7.1.4 Verwerving IVBV
  • 7.2 Bijlagen
  • 7.2.1 Evolutionair historisch kader
  • 7.2.1.1 Tijdlijn van de evolutie van de mens
  • 7.2.1.2 Cognitieve niche
  • 7.2.1.2.01 Klimaat
  • 7.2.1.2.02 Mens als tweevoeter
  • 7.2.1.2.03 Groepsvorming
  • 7.2.1.2.04 Ultrasocialisering & Reciprociteit
  • 7.2.1.2.05 Werkverdeling tussen de seksen
  • 7.2.1.2.06 Taal
  • 7.2.1.2.07 Voeding en vuur
  • 7.2.1.2.08 Territoriumstrijd en conflicten
  • 7.2.1.2.09 Toenemende groepsomvang
  • 7.2.1.2.10 Zelfdomesticatie
  • 7.2.1.2.11 Cultuur
  • 7.2.1.2.12 Alloparenting
  • 7.2.1.2.13 Out of Africa 2
  • 7.2.1.3 Tussentijdse conclusies
  • 7.2.2 Hedendaagse-functionalistisch kader
  • 7.2.2.1 Het brein
  • 7.2.2.1.1 Soortgenerieke breinfuncties
  • 7.2.2.1.2 Menselijke brein
  • 7.2.2.1.2.1 Het menselijk brein in een historisch kader
  • 7.2.2.1.2.2 Modulaire architectuur
  • 7.2.2.1.2.3 Primaire functie: ondernemen van actie
  • 7.2.2.1.2.4 Secundaire (evolutionaire) functie van het bre
  • 7.2.2.1.2.5 Evolutionaire resultaat: Predictive mind
  • 7.2.3.2 Motivatie revisited
  • 7.3 Bijlage B: Uitgangspunten op basis van de functionalis
  • 7.3.1 Basisprincipes van het huidige brein
  • 7.3.2 EP en moderne maatschappij
  • 7.3.3 Seks-brein-gedragsmodel
  • 7.3.4 Visie op motivatie
  • 7.3.5 Trias: motivatie-strategie-gedrag
  • 7.3.6 Life history perspective
  • 7.4 Restjes tekststen
  • 7a. Narratieve verslaglegging
  • Conclusies Ind.versch.
  • Uitgangspunten op basis van de historische lijn
  • x.1. V1 in alinea: Seks.sel.
  • x.3. V.2 in steekwoorden Indiv.verschillen
• C. Hypothesen
• D. Kritische beschouwing
• E. Toepassingen TIMES
• F. Algehele discussie

7.2.1.2.12 Alloparenting

Volgens de cooperative breeding hypothesis, was (meestal familiale, vrouwelijke) hulp bij het grootbrengen van kinderen in het Pleistoceen essentieel (Hrdy, 1999). Dit unieke systeem, dat geheel nieuw was voor een aap, bood hominide vrouwen de mogelijkheid om ‘kostbare’ (in die zin dat er veel tijd, energie en middelen in de zorg en opvoeding kon worden geïnvesteerd) kinderen te baren zonder grote, tussenliggende periodes. Voor andere soorten is het gezamenlijk opvoeden van kinderen vrij uniek: slechts 3% van de zoogdieren en 17% van de vogels zorgen voor een gezamenlijke opvoeding. Alloparenting, de hulp bij de opvoeding van kinderen, maakte het de mens ook uiteindelijk mogelijk om Afrika te verlaten (Hrdy, 2006).

Meer weten? Zie Cognitieve niche