AHMAS

Thema.A.Evolutiepsychologie

• A. Inleidend kader
  • Inleiding
  • 1. Aanleiding, legitimatie etc.
  • 1.1 Aanleiding
  • 1.2 Legitimatie
  • 1.2.1 De wetenschap
  • 1.2.2 De politiek
  • 1.2.3 De moraal
  • 1.2.4 Mensbeelden
  • 1.2.5 Conclusies
  • 1.3 Doelstellingen
  • 1.4 Onderzoeksstrategie
  • 1.4.1 Werkdefinities
  • 1.4.2 Onderscheid in niveaus
  • 1.4.3 Inhoudelijke leidraad
  • 1.4.4 Projectinrichting
  • 1.4.5 Historische context
  • 1.5 Opbouw rapp.
  • 2. Methode
  • 2.1 Wetenschappelijk kader
  • 2.1.1 Pragmatisme
  • 2.1.2 Evolutiepsychologie
  • 2.1.2.1 Wat is EP?
  • 2.1.2.2 Welke belangen dient EP?
  • 2.1.2.3 Axioma's
  • 2.1.2.3.1 Veldkrachten
  • 2.1.2.3.2 Vorm volgt functie
  • 2.1.2.3.3 Systeemtheorie
  • 2.1.2.3.3.1 Emergentie
  • 2.1.2.3.3.2 Zelforganisatie
  • 2.1.2.3.3.3 CAS
  • 2.1.2.3.4 Biologische eigenschappen
  • 2.1.2.3.5 Adaptaties
  • 2.1.2.3.6 Seksuele selectie dominant
  • 2.1.2.3.6.1 Seks.selectie gaat boven overleving
  • 2.1.2.3.6.2 Verwarring
  • 2.1.2.3.7 Zelfreproducerende machine
  • 2.1.2.3.8 Het brein
  • 2.1.2.4 Methodologische uitgangspunten
  • 2.1.2.4.1 Reverse engineering
  • 2.1.2.4.2 Eclecticistisch verklaringskader
  • 2.2 Operationalisatie
  • 2.2.2 Vier onderzoeksperspectieven
  • 2.3 Conceptualisatie onderzoeksobject
  • 2.3.1 Methodische aanpak: incrementalisme
  • 2.3.1.1 Bouwblokken
  • 2.3.1.1 Hermeneutisch bouwplan
  • 2.3.1.2 Narratieven
  • 2.3.1.2 Verklaringsbrug
  • 2.3.2 Verklaringsmodel op meta-niveau
  • 2.3.2.3 Psychologische functionaliteiten
  • 2.3.2.3.1 Sociaal-detectievermogen
  • 2.3.2.3.2 Bewustzijn
  • 2.3.2.3.3 Voorspellend vermogen
  • 2.3.2.3.4 Emoties
  • 2.3.2.3.5 Besluitvorming
  • 2.3.2.3.6 Beeldend vermogen
  • 2.3.2.4 Sociale functionaliteiten
  • 2.3.2.4.1 Mutual choice
  • 2.3.2.4.2 Fitness indicators
  • 2.3.3 De keten (incl. schema)
  • 2.4 Methodologische conclusie
  • 2.5 Bijlagen wetenschapsfilosofie
  • 2.5.1 Waarom nieuw kader?
  • 2.5.2 Historie nieuwe kader
  • 2.5.3 Verschil?
  • 2.5.4. Verwachte bijdrage nieuwe kader
  • 3. Managementsamenv.
  • 4. Casus ter illustratie
  • 5. Glossarium
• B. Verklaringsmodel
• C. Hypothesen
• D. Kritische beschouwing
• E. Toepassingen TIMES
• F. Algehele discussie

2.1.2.3.6 Seksuele selectie dominant

In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, kan gedrag  van de soort mens het best worden verklaard vanuit seksuele- in plaats van natuurlijke selectie. Ter verduidelijking: natuurlijke selectie heeft betrekking op de druk van de omgevingsfactoren die van invloed zijn op het reproductieve succes van de soort gedurende opeenvolgende generaties. Het verklaart waarom er zoiets bestaat als de soort mens. Seksuele selectie daarentegen heeft betrekking op de individuele afwegingen, diens doen en laten van het individu om te komen tot individueel reproductief succes. Aan de hand van zijn seksuele selectietheorie, identificeerde Darwin (1871) een tweetal verschillende, causale processen die invloed hebben op het reproductieve succes van het individu:

• Het eerste noemde hij intraseksuele selectie: daarbij concurreren leden van dezelfde sekse met elkaar zodat de winnaar meer kansen heeft dan de verliezende partij bij de andere sekse. 
• Interseksuele selectie daarentegen is gericht op de selectie van een lid van de andere sekse. 

Gezien de verstrekkende gevolgen die deze keuze heeft, verantwoorden we hier eerst onze voorkeur voor seksuele- boven natuurlijke selectie als vertrekpunt. Daarna gaan kort in op de oorzaken van de jarenlange verwarring.  

1. Seksuele selectie gaat boven overleving als vertrekpunt
2. De oorzaak van de eerdere verwarring.

Meer weten? Zie Axioma's