z.2.1.2.3.6 Seksuele selectie dominant
In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, kan gedrag van de soort mens het best worden verklaard vanuit seksuele- in plaats van natuurlijke selectie. Ter verduidelijking: natuurlijke selectie heeft betrekking op de druk van de omgevingsfactoren die van invloed zijn op het reproductieve succes van de soort gedurende opeenvolgende generaties. Het verklaart waarom er zoiets bestaat als de soort mens. Seksuele selectie daarentegen heeft betrekking op de individuele afwegingen, diens doen en laten van het individu om te komen tot individueel reproductief succes. Aan de hand van zijn seksuele selectietheorie, identificeerde Darwin (1871) een tweetal verschillende, causale processen die invloed hebben op het reproductieve succes van het individu:
- Het eerste noemde hij intraseksuele selectie: daarbij concurreren leden van dezelfde sekse met elkaar zodat de winnaar meer kansen heeft dan de verliezende partij bij de andere sekse.
- Interseksuele selectie daarentegen is gericht op de selectie van een lid van de andere sekse.
Gezien de verstrekkende gevolgen die deze keuze heeft, verantwoorden we hier eerst onze voorkeur voor seksuele- boven natuurlijke selectie als vertrekpunt. Daarna gaan kort in op de oorzaken van de jarenlange verwarring.
Meer weten? Zie Axioma's