AHMAS

Thema.A.Evolutiepsychologie

• A. Inleidend kader
• B. Verklaringsmodel
  • Inleiding
  • 1. Het fylogenetisch perspectief
  • 1.1 Tijdlijn
  • 1.2 Toelichting tijdlijn
  • 1.2.1 Het eerste leven
  • 1.2.2 Het eerste brein
  • 1.2.3 Eerste seks
  • 1.2.4 Eerste ..
  • 1.2.4 Laatste voorganger (LCA)
  • 1.2.5 Migratie
  • 1.3 Fylogenetisch cruciaal
  • 1.3.1 Fylogenetisch in schema
  • 1.4 Fylo-conclusies
  • 2. Het adaptatief-belangperspectief
  • 2.1 Contextuele ontwikkelingen.
  • 2.1.1 Vroege ontwikkelingen
  • 2.1.1.01 Uitdijend genoom
  • 2.1.1.02 Mobiliteit
  • 2.1.1.03 Meiose
  • 2.1.1.04 Variatie
  • 2.1.1.05 Interactie
  • 2.1.1.06 Indiv.verschillen
  • 2.1.1.07 Seksuele partnerkeuze
  • 2.1.1.08 Mutatielast
  • 2.1.1.09 Kwaliteit selectie
  • 2.1.1.10 Fitness herkenning
  • 2.1.1.11 Selecteren = Adverteren
  • 2.1.1.12 Klimaat
  • 2.1.1.13 Bipedalisme
  • 2.1.1.14 Groepsvorming
  • 2.1.2 Cognitieve niche
  • 2.1.2.1 Ultrasocialisering
  • 2.1.2.2 Taakverdeling
  • 2.1.2.3 Taal
  • 2.1.3 Late ontwikkelingen
  • 2.1.3.1 Voeding en vuur
  • 2.1.3.2 Agressie
  • 2.1.3.3 Groepsgrootte
  • 2.1.3.4 Zelfdomesticatie
  • 2.1.3.5 Cultuur
  • 2.1.3.6 Alloparenting
  • 2.1.3.7 Breingrootte
  • 2.2 Het brein
  • 2.2.1 Functies van het brein
  • 2.2.1.1 Bewegen
  • 2.2.1.2 Actie ondernemen
  • 2.2.1.2 Bewaren energetisch evenwicht
  • 2.2.1.3 Gedrag (bij)sturen
  • 2.2.1.4 Indrukken verwerken en maken
  • 2.2.1.5 Nemen van beslissingen
  • 2.2.2 Functionaliteiten van het brein
  • 2.2.2.1 Vermogens brein
  • 2.2.2.1.1 Soc.vermogens
  • 2.2.2.1.2 Blind navigeren
  • 2.2.2.1.3 Sensorisch-bewust
  • 2.2.2.1.4 Informatieverwerking
  • 2.2.2.1.5 Fouten maken
  • 2.2.2.2 Spec.eigenschappen
  • 2.2.2.2.1 Modulariteit
  • 2.2.2.2.2 Toekomstgericht
  • 2.2.2.2.3 Analoog en digitaal
  • 2.2.2.2.4 Multifunctionaliteit
  • 2.2.2.2.5 Motivatiegestuurdheid
  • 2.3 Adaptief-belang cruciaal
  • 2.3.1 Cruciaal adaptief belang in schema
  • 2.4 Conclusies (adaptief)
  • 2.5 Restjes
  • 3. Het ontogenetisch perspectief
  • 3.1 Life history
  • 3.2 Psychosociale ontwikkelingen
  • 3.2.1 Prenatale invloeden
  • 3.2.2 Eerste socialisering
  • 3.2.3 Tweede socialisering
  • 3.2.4 Vorming ind.motivatieprofiel
  • 3.2.5 Morele waardebepaling
  • 3.2.6 Derde socialisatie
  • 3.3 Ontogenetisch cruciaal
  • 3.3.1 Cruciaal ontogenetisch in schema
  • 3.4 Conclusies (ontogenetisch)
  • 4. Het mechanisme-perspectief
  • 4.1 Doelgericht gedrag in context
  • 4.1.1 VUCA-context
  • 4.1.2 Ultrasociale context
  • 4.1.3 Verschijningsvormen
  • 4.2 Psych. mechanismen en eigenschappen
  • 4.2.1 KK
  • 4.2.2 Bouwen aan sociale identiteit
  • 4.2.3 Bouwen aan imago & reputatie
  • 4.2.4 Sociale strategie
  • 4.2.5 Volgen morele waardebepaling
  • 4.2.6 Volgen ind.motivatieprofiel
  • 4.3 Mechanisme cruciaal
  • 4.3.02 Rol angst
  • 4.3.1 Conclusie Integratie: KK
  • 4.3.1 Cruciale mech. in schema
  • 4.4 Conclusies
  • 4.4a Conclusies (mech.)
  • 5. Ketenperspectief (revisited)
  • 5.1 Steekwoorden (revisited)
  • 5.2 Steekwoorden (invers; revisited)
  • 5.3 Keten in schema (revisited)
  • 6. KK in pragmatische kernconcepten
  • 6. Narratief
  • x Psychologisch model in schema
  • x. Sjabloon
• C. Hypothesen
• D. Kritische beschouwing
• E. Toepassingen
• F. Algehele discussie

4.1.1 VUCA-context

Kenmerkend voor de huidge mens is dat hij overal verspreid op wereld leeft in diverse klimaten, omstandigheden en vooral een oneindig aantal (sub)culturen. De huidige Hss moet zich dus overal en altijd tot een enorme diversiteit aan omstandigheden zien te verhouden. Het geheel van die omstandigheden, de context, wordt tegenwoordig wel omschreven in termen van het acroniem VUCA:

• Volatility; alles (informatie, situatie) verandert in hoog tempo
• Uncertainty; het is onmogelijk alles te overzien (vooral gevolgen)
• Complexity; een kleine verandering kan onvoorspelbaar grote effecten hebben en visa versa
• Ambiguity; betekenissen zijn onbegrijpelijk of tegenstrijdig.

Kenmerkend voor diezelfde soms barre context is dat ze een zekere mate van standvastigheid, doorzettingsvermogen en taaiheid vereist. De mens moet flexibiliteit combineren met robuustheid en beschikt daarom over een breed gedragsrepertoire met een sterk contextueel karakter.

Meer weten? zie Doelgerichtgedrag in context